مصلوب به صليب تحقير هزاران ساله
همچنان به نرمي آواز مي دهد:
مرا ببين
مرا خوب ببين
اين منم، زن
نيمه ي سركوب شده ي نسل بشري
زخمي ز شلاق تبعيض و اجحاف
زنجير خود خواهي مرد با زيور غيرت آويخته بر گردنم
رويم بپوشان
در چهار ديوار مطبخ حبسم كن
با نغمه ي اوازم چه مي كني؟
كه آوازه اش از مرزها گذشته است
آري من زنم
مرا ببين
مرا خوب ببين
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر