۱۴ آذر ۱۳۸۹

حجاب مشکل کنونی کشور ما نیست



این روزها موضوع داغ رسانه ها در ایران این است که به مسئله حجاب و عفاف خانمها می پردازند. و از آنجا که رسانه های جمعی نقش مهمی در انتقال باورها ایجاد می کنند متاسفانه رسانه جمعی در ایران چهره خود را با دیدگاههای یک طرفانه بین مردم خراب کرده است.
چندی پیش مجتهدان دینی یا بهتر بگویم عده ای از منفعت طلبان دینی که هیچ گاه قدمی را بدون هدف بر نمی دارند با عناوینی مانند ارتباط زنا با زلزله خواستند تشنج در اجتماع زنان بوجود آورند و بار دیگر زنان را تحقیر کنند.
همانطور که می دانید زنان . هم در جریان تبلیغات پیش از انتخابات هم در تظاهرات ضد دولتی بعد از انتخابات 22 خرداد 88 حضور پر رنگی در اعتراضات خیابانی داشتند . و این را اضافه کنم که زنان حق پایمال شده خود را در روزنه امیدی که موسوی و کروبی به آنها وعده داده بودند جستجو می کردند. و دیری نپایید که دستان خودخواه و مستکبری از آن سمت دیگر همین یک ذره امید زنان را شست و با خود برد.
در این 31 سال حکومت جمهوری اسلامی این اولین بار بود که زنان اینطور به صورت گسترده در اینگونه اجتماعات حضور می یافتند و فریاد بی عدالتی سر می دانند.
در 4 سال ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد طرح هایی مبنی بر جداسازی جنسیتی در دانشگاهها و اماکن عمومی و سرکوب زنان در غالب گشت های امر به معروف و نهی از منکر و نوع پوشش بانوان در محل کار اعمال شد.
این 4 سال به زنان ایران زمین بسیار سخت گذشت. چرا که در زمان رئیس جمهور خاتمی وعده هایی از آزادی های تقریبی به زنان داده شده بود. که با هجوم باورهای مذهبی رئیس جمهور سابق همه آنها به دست فراموشی سپرده شد.
حال برگردیم بر سر موضوع اصلی مان که همان حجاب است. خمینی قبل از انقلاب سال 57 گفت: در حکومت من حجاب اجباری نیست. ولی چرا اجباری شد جای پرسش های بسیار است.که بحث موشکافانه ای را می طلبد. اینکه چه کسی مردم را فریب داد یا اینکه بازیچه دست دلقکان تندرو دینی شد.
از لحاظ روانشناسی که بخواهیم این موضوع را بررسی کنیم . هیچ انسانی از لحاظ اعتقادات و باورها و علایق شخصی با دیگری کاملا تفاهم ندارد. و اگر بخواهیم همه افراد را مانند هم در یک اجتماع بپرورانیم نمی توانیم . چرا که قبل از آن اجتماع بزرگ یک اجتماع کوچک تر به نام خانواده وجود دارد. که انسانها در آن محیط تربیت میشوند. و هر کس به روشی پرورش پیدا می کند.
پس اینجا به یک بمب احتیاج داریم تا بتوانیم شخصیت آنها را منهدم و شخصیتی که باب میل خودمان است جایگزین کنیم. کاری که در این 31 سال حکومت فعلی ایران با جوانان می کند. واز آخرین آثار این کار. حذف پادشاهان از کتاب تاریخی ...است. که این بمب در حوزه های علمیه و مراکز بسیج به وفور دیده میشود.
هر انسانی نسبت به آن شخصیتی که دارد دوست می دارد آزاد زندگی کند. . و پوشش خود را آزادانه انتخاب کند. همانطور که تفاوت نژاد و رنگ پوست مانعی برای زندگیه انسانها در کنار هم بوجود نمی آود تفاوت پوشش هم نباید خلای در نوع زندگی افراد در کنار هم داشته باشد. حق انتخاب از جزئی ترین مسائل حقوق انسانی است که در بعضی از جوامع به خاطر معدود افرادی از دیگران گرفته میشود.
در جامعه ما با وجود مشکلاتی از قبیل گرانی (اقتصاد)..اشتغال (بیکاری جوانان)..رشد بزهکاری در جامعه و سطح فرهنگ پایین در روستاییان و مناطق کوچک..(فرهنگ پایین در زمینه بهداشت و اجتماع و بهداشت و سلامت فردی و معزل فرهنگ و  بکارگیریه خشونت و تبعیض جنسیتی علیه زنان در خانواده ها ) است.
آیا با وجود مشکلات بالا باز هم می  توان با سبک و سنگین کردن موی زنان در زیر روسری به سوی تجدد گام برداشت.؟
دولت با روی کار آوردن طرح حجاب و عفاف می خواهد بار دیگر زنان را سرکوب کندو جالب اینجاست که چندی پیش ایران نامزد عضویت در شورای حقوق زنان شد. طرح حجاب هیچ گونه تناسبی با شورای حقوق زنان ندارد.
و شروع این طرح از مهد کودک ها آغاز میشود. کودکان پاک و معصومی که به  تازگی چشم در دنیایی باز کرده اند که پر است از سیاستهای رنگ و وارنگ 
و نمی دانند که قرار است این بار توپ کدام زمین فوتبال تیم مردسالاران باشند. کودکانی که در خانواده خود پرورششان مبنی بر دیدگاههای روانشناسان بوده نه حوزه های دینی.
حال پرسش دیگر مطرح میشود که
آیا این کودکان که در جامعه کوچک خانواده و اجتماع بزرگ بیرون با 2 نوع روش تربیت پرورش می یابند در آینده دچار نقصان رفتاری نمی شوند؟
آیا اینان سازندگان اجتماع آینده ایران هستند؟
تق و لق تصمیمات کشوری ضربه های بزرگ فرهنگی را به وجود می آورند که ما آثار آن را در آینده خواهیم دید.
با این بیانیه های مبنی بر حجاب اجباری و توصیه های مذهبی و دینی که به مدارس و نهاد های اجتماعی و صدا سیما و فیلم سازان سینما می دهید و اجتماعاتی که بر این اساس برگزار می کنید نمی توانید به آن جامعه آرزومند خود برسید.چرا که این را باید باور کنید که بانوان ایران به بلوغ فکری کافی رسیده اند و به دنبال مطالبه حقوق اولیه خود هستند که حجاب از این دسته است.
حجاب مشکل کنونی کشور ما نیست منشا مشکلات کشور را در جایی دیگر بجویید.

فریماه

۵ نظر:

آرش گفت...

درود

سپاس فریماه جان

بله درست میگی مشکل امرو زحجاب نیست اما وسیله ای شده برای سرکوب و سگرم کردن تا فکر زنان ما به سمت مسائل اصلی نره.

حجاب یک توطئه برای پنهان سازی جنایات حکومتی است.

آرش گفت...

نوزدهم آذر ماه برابر با دهم دسامبر روز جهانی حقوق بشر گرامی باد.
امید است در آینده ای نچندان دور رسالت انسانیت باز جای خویش را در زندگیمان بازجوید.
به نام تمامی زنان خشونت و بی عدالتی
فریاد ، فریاد ، فریاد

http://iran-bano.blogfa.com/

Hasti.N گفت...

بطور حتم حجاب مشکل کنونی نیست،‌ام بهترین وسیله هست برای دور کردن ذهن ما از مسائل اساسی‌ یه دور و برمون. خانمی برای اولین بر آماده بود خارج از کشور. یکی‌ دو روز طول کشیده بود که به نداشتن روسری عادت کنه، بعد کم کم تازه متوجه دور و برش شد و اولین چیزی که از دوست من، یعنی‌ دختر خودش پرسیده بود این بود که چرا مرد‌های اینجا به زنها متلک نمیگن؟

فریماه گفت...

mamnon az arash va hasti jan be khatere inke nazaratesho neveshtan
be omide rahaiy

prhm گفت...

حجاب هم یکی از مشکلات اجتماعی این کشوره و چون از دوران کودکی شروع می شه و باعث درگیری های زیادی شده ( در جامعه و توی خونواده ها ) می شه گفت چندان هم مشکل کوچیکی نیست وقتی نصف جامعه حق انتخاب نوع لباسشون رو ندارن؟ وقتی نسرین ستوده رو به خاطر بد حجابی محاکمه ( یا بهتر بگم تحقیر ) می کنن چطور مشکل مهمی نیست؟