تا به حال توجه کرده اید که زنان به محض شنیدن صدای پا به پشت سر خود نگاه می کنند؟
این نگاه کردن نکته هایی دارد که شاید هیچ مردی به آن توجه نکرده است .
حس امنیت : وقتی این حس در شما نباشد و یا اینکه در کودکی در این زمینه آسیب دیده باشید نا خود آگاه در مقابل هر جنبنده ای واکنش نشان می دهید. انسانها در طول قرنها ,زندگی, نا امنی را تجربه کرده اند . ولی نا امنی در کوچه و خیابان بیشتر مختص جنس خاص و محیط خاص است.
من نمی خواهم کسی را سرزنش کنم این فقط یک دردو دل است. چون ما غیر از تربیت در خانواده واژه ای به نام تربیت در اجتماع هم داریم که با منش عده ای خاص به افراد جامعه غالب میشود. نوع نگاه افراد جامعه به زن (چه در زیر چتر حجاب و چه در بیرون آن) چگونه است؟ مگر نه این است که روزی در تعصب و ناموس پرستی شهره د و عالم بودید؟ اگر همان دید تعصب به خانواده خود را به همه زنان جامعه گسترش دهید چنین مشکلاتی پیش نمی آید. تعصب و ناموس پرستی فقط با خون ریزی تمام نمیشود. مرد آن است که چشمان و دهانش هم بویی از تعصب برده باشد. مردانگی به آزار و اذیت و مزاحمت های کوچه خیابانی نیست.
مردانگی به افکار و منش قوی است که در جامعه حاضر ایران با ذره بین هم به سختی می توان دید. . اگر نوع نگاه به زن در شخصیت مردان ایرانی دست کاری شود امیدی برای بهبودیه شرایط زنان ایران در این اجتماع سر در گم است. کاش نخست به جای جراحی اقتصادی فکری به حال جراحی فرهنگی در جامعه می کردند . البته اگر جراحیه فرهنگی هم مانند اقتصادیشان باشد از آن ور پشت بام سقوط می کنیم. بی خیاله جراحی......!
راستی
من هنوز صدای پا پشت سرم میشنوم
شما چی؟
فریماه
فریماه
۷ نظر:
vaghty baran mibarid mitarsidam ke mabada to az in sokote khiaban vasvaseh shavi
arii man az to mitarsam
mamnon farimah jan
من هنوز بعد از سالها زندگی در اروپا نه فقط از صدای پا که از سایه ها و پچ پچ ها و نگاه گذرا و بوق های کم و کوتاه می ترسم
درود پریسا جان
مردان ایرانی به شخصیت زن احترام نمی گذارند. متاسفانه دین و فرهنگ در بوجود آمدن این مشکل نقش اساسی رو دارند.
غزاله جون ممنون از نظری که دادی
باور بکنی یا نه، من گاهی در این مورد کابوس میبینم.
باور می کنم هستی جان
بادرود
بانو فریماه گرامی،
یادتان باشد خوب و بد همه جا پیدا میشود.
همه ی مردهای ایرانی که بد نیستند.
همه ی مردم که خشک و پیورز نیستند.
نمونه ی کوچکش خود من جوان 21 ساله که از نوجوانی به برابری زن و مرد باور داشتم که از پیشترش هم زمینه ی آزاد اندیشی اش را داشتم.
آن زمانی هم که من 50 60% باور دینی داشتم هم اینجور آزاد اندیشی را داشتم
اکنون هم که بی دین هستم هم هیچ دگر گونی هم پیش نیامده، 100% هم کسانی مانند من در شهر من و استان من و کشور من و جهان هم هستند.
نمونه ای را میگویم از بچگی از دبستان گرفته و.... دشنام خانوادگی به من دادن ولی من ندادم تاکنون هتا پدرم که بسیار خشمگین
و همه ی باشندگان خانه را از مادرم گرفته و خواهرانم و خودم را کتک میزد و بد دهن بود و به همه از هرکه اندکی بدش می آمد همه جور دشنام میداد
(ولی چند سالیست که همچون ببر بی دندان از نگر پیری و بیماری ناتوان و نیازمند شده است)
و در جوانیش باده نوشی و ... . میکرد و تا چند سال پیش سیگار نیز میکشید نتوانسته از این نگر روی من هنایش و اثری بگذارد
من باور داشتم و دارم که دشنام خانوادگی ناسزا هست به زنان از سوی مردان که شوربختانه یک بار هم شنیدم
دختری در پیاده رو به مادر دوستش به بلندی دشنام زشتی داد به شیوه ی مردان لمپن!!!
کوتاه آنکه در همه جای جهان خوب و بد پیدا میشود خوبی و بدی همیشه در ستیزند و گاهی این پیروز است و گاهی آن!
100%در همین ایران خودمان مردمانی هستند دارندگان اندیشه ای
که خواهان نیک آزادی برای همه، مهربانی برای همه و نیکی برای همه ی نیک مردمان از زن تا به مرد باشند
نیکو گفتن نیکی کردن همیشه بهتر است__نپندارم کسی گوید گفتار و کردار بد مرا خوشتر است
خوش زبانی و خوش نگاهی شیرین تر است__ گر ز دل برون خیزد سدها برابر بهتر است
چه شود ما را گر مهربانتر و شیرین تر شویم__با دلی پاک و نیک سوی هم گام بنهیم
کم شود ما را از چه چیز برای چی؟__من شما را، شما مرا کمک، کجا شود کمی؟
از این دست داده ایم از آن دست گرفته ایم__بیاییم مهری کنیم همدیگر را چه دیده ایم
دوستان و یاران و هم میهنان ای جهانیان__بیاییم خوشی را در نیکی بجوییم بی گمان
با سپاس
بدرود.
ژوبین گرامی
ممنون بابت گوشزدی که کردی دوست عزیزم
ولی من از نگاه یک زن به اطرافم می نگرم. و بیشتر سعی می کنم اکثریت را دریابم و بنویسم. به عنوان مثال من آقایونی را می بینم که از کنارم می گذرند و آزاری هم نمی رسانند ولی من با انگشت شماران جامعه نیستم. در مورد اون خانم که گفتید.. بله .. هستند دخترانی که لحن بدی دارند. من خودم چرا یاد گرفتم فحش بده ام؟ چون در خیابان در برابر کسی که بیخودی به من فحش میدهد نمی توانم سکوت کنم. و اینگونه شد که یاد گرفتم فحش بدهم. خانمهایی که بی اختیار در خیابان بدون دلیل فحش میدهند هم چیزی از مردان کوته فکر کم ندارند.
ولی امروزه واژه مزاحمت خیابانی برای مردان بکار می رود تا زنان.. افسوس می خورم که روز به روز هم بیشتر میشود.
و خیلی خوشحالم که دوستانی همچون تو را می بینم که از این مسئله سوا هستند و فکر بازی دارند. درود بر تو
بدرود
ارسال یک نظر