نگاهی به هویت و استقلال فکری در دختران ایرانی

در این جستار می خواهم کمی پیرامون دگرگونیه هویت و عدم استقلال فکری شخصیتی دختران ایرانی صحبت کنم.

دگرگونی هویت در دختران ایرانی

 متاسفانه اکثر زنان و دختران ایرانی به دلیل تفاوت فرهنگ و نگرش خانواده و اجتماع به آنها دارای سر درگمی در هویت خود شده اند. هنگامی که دختری در دوران کودکی در خانواده و مدرسه با دو نوع تربیت مختلف روبرو میشود دچار یک نوع دوبینی در درک هویت خودمیشود. و اینجاست که با اغتشاش هویت روبرو می شود.در این حالت است که یا از جنس خود فرار می کند و می خواهد با پوشش و طرز رفتار خود چیز دیگری را نشان دهد یا اینکه حالت تهاجمی می گیرد و برای دفاع از نگرش خود پا فشاری می کند. که این مسئله منجر به نوعی ناسازگاری در خانواده و جامعه میشود. به عنوان مثال : کودکی که در خانواده خود مادرش را بدون روسری می بیند و مهمانی می رود و موسیقی گوش می دهد و می رقصد. ناگهان در مدرسه با شنیدن حرفهای معلم دینی تلنگری می خورد و با خود می گوید اگر رقص بد است اگر بد حجابی گناه است و جهنم در انتظار ماست چرا مادرم به من چیزی نگفته و خود او روسری به سر نمی کند. ؟ اینجاست که کودک در حال رشد سر دوراهی قرار می گیرد . که آیا راه مادر و خانواده صحیح است یا راهی که معلم می گوید؟

این اشاره کوچکی به انعکاس 2 نوع فرهنگ و تفکر متفاوت در تربیت کودکان (خصوصا دختر) بود که در این مطلب گنجانده شد .تناقضات بسیاری در تربیت کودکان از جانب  خانواده و اجتماع وجود دارد. امید است که روانشناسان تربیتی و اجتماعی بتوانند راهکارهایی را برای جلوگیری از این سبک خودخواهانه تربیتی که نه تنها ثمره مثبتی ندارد بلکه باعث آسیب های شخصیتی در دختران ما میشود را اعمال کنند.

 نگاهی به عدم استقلال فکری و شخصیتی دختران ایرانی

یکی از عوامل موثر در بوجود آمدن عدم استقلال فکری و شخصیتی در دختران ،سخت گیری و خشونت خانواده نسبت به آنهاست.

سنین نوجوانی آغاز شکل گیری استقلال فکری و شخصیتی درآنهاست.که باید به کمک خانواده و مدرسه به این استقلال دست یابند.به عنوان مثال :اگر نوجوانی تصمیم به عملی بگیرد باید توسط خانواده تشویق و پشتیبانی شود. و اگر تصمیمش نادرست بود با آرامش و منطق به دور از خشونت و سرکوب ،نکات منفی را تصحیح و به او گوشزد کنند. اگر تصمیمات نوجوان با خشونت و سخت گیری مواجه شود. در این صورت ممکن است دچار سرخوردگی و شوک ناگهانی شده و باعث آسیب شدید در پرورش حس استقلال او میشود. از کوچکترین تصمیم گرفته (انتخاب دوست) تا بزرگترین تصمیم (انتخاب همسر) نباید با فشار یک جانبه خانواده تحت کنترل در آید. چون همانگونه که می دانیم اگر دختران به بلوغ شخصیتی نرسند  یعنی با سرکوب تصمیمات آنها باعث شده ایم که فرزندانمان برای از سرگیریه یک رابطه کوچک هم وابستگی و اتکا به تصمیمات خانواده خود داشته باشند. و ما شاهد این مسئله در بیشتر خانواده ها خصوصا سنتی هستیم.

حالا نکته اینجاست که:

وقتی دختری استقلال فکری شخصیتی نداشته باشد به دنبال آن در هیچ زمینه ای نمی تواند استقلال داشته باشد. از پیامد های عدم استقلال فکری

1- عدم استقلال مالی و اقتصادی

2-نداشتن اعتماد به نفس کافی برای دفاع از حقوق خود

3- عدم دستیابی به مقام در سطوح بالاتر چه در خانواده و چه در جامعه

زنان ایران باید اول از هر چیز به بلوغ فکری برسند تا بتوانند مشکلات خود را ارزیابی و به دنبال گرفتن حقوق از دست رفته شان باشند. درست است که قوانین جامعه بر خلاف میل زنان است ولی اول باید از خودمان شروع کنیم . قدم اول قدم های بعدی را با خود می آورد.

به امید آن روز

 فریماه