به مناسبت 17 دی ماه ،نگاهی به چگونگیه فعالیت زنان و کشف حجاب در آن زمان می اندازیم.
تشکیل کانون بانوان و کشف حجاب
جمعیت های آزادیخواه زنان در این اوقات در سراسر کشور بمنظور ایجاد تحولی در دوران حیات نوین خود فعالیت میکردند. از فعال ترین این جمعیت ها کانون بانوان بود.
این کانون را روانشاد صدیقه دولت آبادی برای نخستین بار تاسیس کرد، در اینوقت در راس تمام جمعیت های زنان آزادیخواه ، صدیقه دولت آبادی فعالیت میکرد ، مقارن این زمان ، زنان ایران برای کشف حجاب تقاضای آزادی می نمودند. زنان شهرهای رشت ، تهران ، تبریز ، و شیراز در انجام این مقصود پیش قدم بودند.
نهضت آزادیخواهی زنان برای رهائی از قید اسارت و محدودیت های خفقان آور همچنان با مقاومت شدید و شکننده مخالفان مواجه بود و کمتر کسی امیدی به پیروزی و تحقق آمال زنان ترقیخواه داشت.
سر انجام فعالیت های پیکر نهضت زنان ایران در راه آزادی از قید اسارت سیاه قرون ، به یک مرحله از پیروزی تاریخی خود رسید و رضا شاه پس از بازگشت از مسافرت ترکیه به ایران در 17 دی 1314 فرمان کشف حجاب از زنان را صادر کرد. و به مرحله اجرا گذارد و بدین ترتیب سد مانع شرکت زنان در فعالیتهای اجتماعی با مردان شکست و زنان توانستند در بسیاری از مشاغل و فعالیتهای عمومی با مردان همکاری کنند.
پس از کشف حجاب که مقدمه آزادی فعالیتهای اجتماعی زنان محسوب میشود، یک دوره جدید در تاریخ رستاخیز حیات زنان ایران گشوده شد. در این مرحله فعالیتهای حاد اجتماعی زنان که تا اندازه ای اقناع شده بود ، بحال عادی بازگشت و نتایج تازه دیگری با خود ببار نیاورد.
در آن زمان و سالهایی هم پس از آن ، هنوز زود بود که آرزوهای تازه زنان که موضوع داشتن حقوق مساوی با مردان باشد بر آورده شود. چه موانع بسیاری از قبیل عدم رشد اجتماعی زنان و نیز مردان و فقدان امکانات اقتصادی در سازمان سیاسی کشور و مساعد نبودن روح زمان ، از لحاظ شرایط ملی و بین المللی در راه پیشرفت این مقصود وجود داشت.
اما زنان ایران در کارهای اجتماعی تا حدود قابل ملاحظه ای پیش رفتند . درهای دانشگاه را بروی خود گشودند ،موسسات اجتماعی و اداری را به همکاری با خود واداشتند و در زمینه های دیگر نیز پیروزی هایی بدست آوردند . با اینحال هنوز راه دراز و نا همواری را تا رسیدن به مقصود نهایی در پیش داشتند.
فریماه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر