۱۸ دی ۱۳۹۱

درد و دل


در سایتی به صورت گذرا مطالب را می خواندم که با نوشته تندی از یک کاربر مواجه شدم . معمولا وقتی چنین مطالبی را می بینم جایی برای تبادل نظر نمی بینم چون نویسنده آنقدر کوته فکر است و یکه تاز ،که نمی توان به او خرده گرفت اما در اینجا جوابم را برایش میگذارم.
ایشان زنان را مقصر هر گونه ظلم و بی عدالتی نسبت به خودشان می دانستند و در جرئیات وارد مسائلی شده بود که می توان گفت بی منطق و بس. در مورد اینکه زنان خود نخواسته اند که به حقوق خود برسند باید بگویم . ایشان یک مسئله بسیار مهم را فراموش کرده  بودند و آن بحث شریعت و دین است. متاسفانه یا خوشبختانه ،پیامبران الهی چه با توجه به شرایط آن زمان یا نوع تفکر آن قوم ،هیچ بهایی به زن نداده اند. وقتی مشورت با یک زن در یک قبیله نا ممکن باشد چطور می توان از زنان انتظاری فراتر از حدشان داشت؟ حقوق زن ،طبق دستورات شرع و توسط روحانیون نوشته میشده و اعتراض به آن برابر با اعتراض در مقابل دین بوده. با کم رنگ شدنه نقش دین در اجتماع  ، زنان لب گشودند و خواسته هایشان را بیان کردند. اما باز هم آسان نبود چرا که:
1- این حرکت هنوز مخالفانی از طرفه کلیسا یا جامعه روحانیون داشت.
2- سوای از جامعه روحانیون، خود مردان عادی هم ،چنین درخواست هایی از زنان را دور از واقعیت می دانستند.
3- قوانین ضد زن با روش زندگی مردم عجین شده بود.
مثلا محدودیت انتخاب شغل برای زنان در همه جوامع وجود داشته. بیگاری کشیدن از زنان به خاطر ضعف جثه و احتیاجات آنها بسیار دیده میشده است.
حدود یک قرن است که زنان قدم در برادشتن این محدودیت ها گذاشته اند.یعنی ما هنوز اول راهیم.
این کاربر گرامی حتی اختراعات مردان را نیز به رخ زنان کشیده بود اگر به زنان هم چند هزار سال بیشتر از مردان اهمیت داده میشد مطمئنن یک قدم جلوتر بودند مثل اینکه یک انسان کامل را با یک کودک نوپا مقایسه کنند.
از اینها گذشته زنان برای رسیدن به حقوقشان قدم به قدم پیشروی می کنند. در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 زنان فعالیت های فمنیستی را در انگلستان ،کانادا،هلند و ایالات متحده آمریکا شروع کردند. و به مبارزه با نابرابری های حقوقی پرداختند.. یک جنبش نو پای اینچنینی که به ندرت در کشورهای جهان سوم توانسته نفوذ کند چطور می تواند در مدتی کم ،معجزه کند.
اما باز هم جای بسی امید است که در کشور ما این نابرابری های جنسیتی به صورت لایحه در مجلس خوانده و مورد بحث قرار می گیرد.
چرا که چند روز پیش جواد طهماسبی ،مدیر کل تدوین لوایح قوه قضاییه حرف از برابری دیه زن و مرد در مجازات اسلامی را زد. اگر فعالین حقوق زن به این صورت ادامه دهند جای امیدواری است که زنان تقریبا به برابری حقوق خود نزدیک شوند. البته بعد از اصلاح این نابرابری ها نوبت به اصلاح فرهنگی جامعه می رسد که بعید می دانم با یک دهه و دو دهه این مشکل حل شود.
به امید روزی که در وبلاگم بنویسم خواسته هایمان تمام شد .

فریماه

۵ نظر:

ناشناس گفت...

من نمی دانم که مطلب اون سایت چی بوده، ولی با قاطعیت می گویم که آری زنان هر چه بدبختی می کشند از خودشان است. اول یاد بگیرند که از یکدیگر حمایت کنند، بعد پای دین را به وسط بکشند. حمایت از حقوق زنان، درست مثل حمایت از یک خیانتکار است. خیانتکاری که به خاطر منافعش همه ی حامیانش را هم می فروشد.

shaparak گفت...

اگر زنان از همجنسانشان حمایت نمی کنند، اگر به قول برخی هر چه می کشند از خودشان است، اگر خیانتکارند، همه و همه این نقص ها و کمبودها حاصل وجود افکار بیمارگونه افرادی بیمار است که خود را فرستاده ای از آسمان ها می دانستند و به این طریق رفته رفته قدرت زنان را از آنها گرفتند و از آنان افرادی ضعیف و ترسو ساختند تا بتوانند از این طریق به مقاصد پلید خود برسند و متاسفانه همانطور که هنوز هم ادامه دارد، بعد از هزاران سال سنت کثیف آنان بر جای مانده است. عملی که طی هزاران سال پایه گزاری شده به راحتی و یک شبه جبران نخواهد شد. با این وجود رف
8:23 PM 1/9 با این وجود رفته رفته با آگاهی جوامع و رها شدن مردم از بندهای خرافات و جهالت، دنیا پیوسته شاهد موفقیت های زنان در عرصه های گوناگون است. به کوری چشم نامردمان حقیقت همواره پیروز است

فریماه گفت...

دوسته عزیز شما از طرز نوشتنتون مشخصه که انسان مرد سالار نمایی هستید. فردی که ظواهر قضیه را به سادگی قبول می کند. دین زنان را در چار دیواری گذاشت تا به قول شما به یکدیگر خیانت کنند. اگر بخواهیم نقطه ضعف ها را رو کنیم می توانیم به مردها در همین جامعه خودمان اشاره کنیم. روزانه چند درصد از مردان ایرانی به خانواده خود خیانت میکنند؟ کسی که به خانواده خود خیانت کند همجنسه خود را نیز به راحتی می فروشد!

فریماه گفت...

ممنون شاپرک جان. بسیار کامل توضیح دادی.

فریماه گفت...

متاسفانه برابری دیه زن و مرد هم گویا شوخی بیش نبود. اما باز هم میگویم ، چه شوخی هایی که با تلاش جدی نشدند. انگیزه و ارداده اولین قدم برای رسیدن به آنچه که تصورش را نمیکنیم است.