خشونت علیه زنان اصطلاحی تخصصی است که برای توصیف کلی کارهای خشونتآمیز علیه زنان به کار میرود. این شکل از خشونت بر علیه گروه خاصی از مردم اِعمال میشود و جنسیت قربانی پایه اصلی خشونت است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد خشونت علیه زنان را «هرگونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسیت که بتواند منجر به آسیب فیزیکی (بدنی) ، جنسی یا روانی زنان بشود» تعریف کرده است که شامل «تهدید به این کارها، اِعمال اجبار، یا سلب مستبدانهٔ آزادی (چه در اجتماع و چه در زندگی شخصی)» میشود. اعلامیه رفع خشونت علیه زنان در سال ۱۹۹۳ بیان میکند که این خشونت ممکن است توسط افرادی از همان جنس، اعضای خانواده، و حکومت اعمال شود.

خواهران میرابال چهار خواهر در جمهوری دومینیکن (کشوری است در بخش شرقی جزیره هیسپانیولا در دریای کارائیب. پایتخت آن سانتو دومینگو است)..
فریماه
خشونت خانگی هم از جمله موارد اصلی در خشونت هایی است که علیه زنان صورت می گیرد.
خشونت خانگی به معنی تجاوز فیزیکی یک عضو خانواده علیه عضو یا اعضای دیگر همان خانواده است. بر اساس مطالعات جامعهشناسی،هدف اصلی خشونت خانگی کودکان خردسال هستند.دومین نوع خشونت معمول در خانواده،خشونت شوهران علیه زنان است.خشونت درون خانواده بازتاب الگوهای کلیتر رفتار خشن است. بسیاری از مردانی که زنان و کودکانشان را از نظر فیزیکی مورد تعرض قرار میدهند،در زمینههای دیگر سابقه خشونت دارند. شکلهایی از خشونت خانگی مانند تنبیه بدنی ،تجاوز و حتی شامل مسائل روانی و عاطفی(خشونت های کلامی در این دسته جا دارند) هم باشد. خشونت خانگی در بعضی موارد مرگ آور است که از سوی مردان خانواده نسبت به زنان و دختران آن خانواده اعمال میشود.
مواردی که باعث ایجاد خشونت در خانواده میشود. می تواند این موارد باشد.
1- مسائل مالی
2- اعتیاد به مواد مخدر
3- افراد معتاد به مشروبات الکلی
4- محیطی که آن فرد در آن رشد کرده است. باید دید آیا محل رشد وی خانواده ای سست بنیان بوده یا نه
5- تعصبات بیش از حد، که ریشه در فرهنگ و مذهب دارد.
این 5 مورد می تواند در بروز خشونت در خانواده تاثیر داشته باشد. اگر ما صفحه حوادث روزنامه ها را مرور کنیم متوجه میشویم که بیشتر قتل ها یا آزارهایی که در خانواده ها صورت می پذیرد زنان در این بین از این خشونت ها آسیب بیشتری را می بینند.
همانطور که می دانیم خشونت علیه زنان در خیلی از کشورها اعمال میشود. ولی تفاوت آنها با کشور ما در این است که زنان در ایران بعد از اینکه مورد خشونت قرار می گیرند بدون پشتوانه هستند و قانون هیچ حمایتی از آنها نمی کند.متاسفانه در جامعه ما زنان هیچ وقت در این موارد نه تنها حمایت نشده اند بلکه سرکوب هم شده اند.
چرا 25 نوامبر را روزجهانی خشونت علیه زنان می نامند؟

بودند که سه نفر از آنها در زمان مبارزه با دیکتاتوری رافائل تروخیو توسط عوامل او به قتل رسیدند.
پاتریا مرسدس میرابال (۲۷ فوریه ۱۹۲۴– ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰)، ماریا آرژانتینا مینِرْوا میرابال (۱۲ مارس ۱۹۲۶ – ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰) و آنتونیا ماریا تِرِسا میرابال (۱۵ اکتبر ۱۹۳۵ – ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰) توسط حکومت تروخیو ترور شدند و آدلا (دِدِه) میرابال در روزی که خواهرانش به قتل رسیدند کشته نشد.
۲۵ نوامبر، روز کشته شدن آنها، از سال ۱۹۹۱ به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده است.
خانه خواهران میرابال اکنون به موزه تبدیل شده است. بر اساس زندگی آنها رمان در زمانهٔ پروانهها توسط خولیا آلوارز، کتاب «مینروا میرابال» توسط ویلیام گالوان، کتاب «لاس میرابال» توسط رامون آلبرتو فرراس و شعر «آمین پروانهها» توسط پدرو میر نوشته شده است فیلم در زمانهٔ پروانهها نیز بر اساس رمان همنامش به کارگردانی ماریانو باروسو و فیلم Trópico de Sangre به کارگردانی خوآن دلانسر بر اساس زندگی خواهران میرابال ساخته شده است.
به امید روزی که همه بدانند که انسانیت مهمتر از انسان بودن است.
فریماه
۳ نظر:
درود فریماه گرامی...این جا نیز خواندمتان...سبز باشی واهورایی
درود عسل جان
ممنون سر زدی
داستان ما و خشونت، مثنوی هفتاد من کاغذ شده. اینجا مردان بی امنیت به سر زنان بی امنیت تر میزنن و داستان ادامه پیدا میکنه.
ارسال یک نظر